ایشان در مورد نحوه تلفظ حرکات کشیده وکوتاه  اینگونه توضیح داد:

1-   فتحه و کسره و ضمّه از لحاظ زماني کوتاه، ولي الف، واو  و  ياء مدّي به صورت کشيده – به اندازه دو برابر حرکات کوتاه – تلفظ مي شوند.(تفاوت کمي).

2-   صداهاي کوتاه فارسي غير از تفاوت در مقدار کشش، از لحاظ نحوه ي تلفظ هم با صداهاي کشيده فارسي مغايرت دارند.(تفاوت کيفي).

   مثلاً در کلمه فارسي«برادر» براي اداء فتحه حرف«ب»، دهان تقريباً به صورت افقي باز مي شود. اما براي تلفظ «الف مدّي» در کلمه «بابا»، دهان به صورت عمودي و پر حجم باز مي شود. بنابراين در گويش فارسي هر قدر فتحه را بکشيم تبديل به الف فارسي نمي شود و بالعکس اگر الف را کوتاه کنيم، فتحه فارسي نخواهد شد.

   همين تفاوت را عيناً بين کسره و ياء مدّي فارسي و نيز بين ضمّه و واو مدّي فارسي ملاحظه خواهيم کرد:

کِتاب – کيف             گُل – گوش

   حالا به قانون لهجه عربي توجه کنيد:

   در لهجه عرب، بين صداهاي کوتاه و کشيده، فقط تفاوت کمي وجود دارد اما تفاوت کيفي ندارند. بنابراين در عربي فتحه با الف مدّي فقط در ميزان کشش متفاوتند اما از لحاظ کيفي عيناً مثل هم تلفظ مي شوند. پس در کلمه عربي«بَرَزُوا» براي تلفظ صداي کوتاه فتحه«ب»، دهان به صورت افقي باز مي شود و دقيقاً در کلمه«بارِزُون» نيز براي الف مدّي، دهان به صورت افقي – عيناً مثل فتحه – باز مي شود و تنها تفاوتشان در ميزان کشش آن هاست.(فتحه کوتاه و الف مدّي کشيده تلفظ مي شود.

   لذا در لهجه عرب، اگر صداي فتحه را ادامه دهيم تبديل به الف خواهد شد و الف مدّي را اگر کوتاه کنيم تبديل به فتحه مي گردد.(الف مدي دو برابر فتحه است).

   همين قانون عيناً بين کسره و ياء مدّي و نيز بين ضمّه و  واو مدّي عربي حاکم است. مثلاً :

حَفظنا ها – حفيظ            قُل – قولا